Zondag 20 maart

Op Bali kwam ik er achter, dat ik versie 2 van het programma ontvangen had en dat er inmiddels een versie 9 in omloop was. Er waren excursies, waar ik naar uitgekeken had, uitgehaald en vervolgens vrije dagen ingezet. Ik besprak dit in de auto met Kombang, omdat ik graag het Waterpaleis van Tirtaganga wilde zien. De gids wilde mij wel rijden tegen een onkostenvergoeding. Dat was snel geregeld.
Om 9 uur ben ik samen met de gids vertrokken naar het zuidoosten van Bali. Het was slechts 60 km, in ons land nog geen uurtje rijden, maar op Bali doe je er ruim 2 uur over. Nou ja, het zonnetje schijnt, je ziet weer van alles, dus wat maakt het uit.
Even na 11 uur kwamen wij aan bij het Waterpaleis. Ik mocht zelf bepalen hoe lang ik bleef (dat is het voordeel, als je zelf de gids regelt), dus ik ben heerlijk rustig aan mijn rondje begonnen. Dit is wat ik wilde zien. En het was mooi! Ik liep te genieten en toen halverwege mijn rondje hoorde ik allerlei muziek en zag allemaal mensen prachtig aangekleed. Nieuwsgierig als dat ik ben, wilde ik daar meer van weten. Het bleken de voorbereidingen te zijn voor de volle maan ceremonie. De vrouwen brachten offers, terwijl de mannen buiten de tempel muziek aan het maken waren.
Op de weg terug naar Ubud bij het plaatsje Candidase heb ik nog een bezoek gebracht aan Pura Goa Lawah. Dit betekent Vleermuizentempel. In een grot op het tempelcomplex leven duizenden vleermuizen. Het is een komen en gaan van vleermuizen en het produceert behoorlijk wat geluid.
Aan de overkant van de tempel stond Komang al te wachten om mij mee te nemen voor de lunch. Ik had om iets specifiek van Bali gevraagd. Ik had hem gezegd dat ik een lokaal restaurant het leukste vond. Vlak bij de tempel was een klein restaurantje waar men vissaté met rijst serveerde.
Na de lunch vervolgde wij onze weg terug naar Ubud. Ik was echter naar een specifiek souvenir op zoek voor mijn neef Timo. Komang wist daar wel raad mee, dus ik werd meegenomen naar de houtsnijderij werkplaatsen. De eerste werkplaats, waar ik kwam, die had alleen hele hoge beelden. Dat was geen optie om mee te nemen in het vliegtuig. In de volgende winkeltje had men wat kleinere beelden, maar de prijs was wel heel hoog. Ik had een maximum prijs in mijn hoofd en dat was wel heel ver weg van wat de verkoper in zijn hoofd had. Mijn nee was definitief en ik zei, dan gaan we terug. Toen moest ik wachten en toen kwam de prijs tot bijna mijn prijs en toen heb ik gezegd, ok, dan neem ik het mee. Later zei de gids, dat ik een goed onderhandelaar was.....
Ik heb het wel in de handbagage mee naar huis genomen, want ik was bang, dat het niet heel aan zou komen.
Om 15.00 uur waren we weer terug in het hotel. Ik heb afscheid genomen van de gids, want ik zou hem pas weer dinsdag zien, als hij mij op kwam halen voor het vliegveld. Bij de receptie kwam ik Ans en Peter tegen. Ans & Peter hadden inmiddels kaartjes gekocht voor de Legong voorstelling, die avond in het Koninklijk Paleis. We spraken af om elkaar om 19.00 uur daar te zien. Want ik wilde eigenlijk nog even over de traditionele markt in Ubud lopen. Ik kreeg te horen, dat het heel simpel was om te vinden. Bij het voetbalveld linksaf en de eerste straat links.
Dat klopte helemaal. Eigenlijk zijn dit soort marktjes niets voor mij, want ik vind het allemaal prullaria, maar aan de andere kant vind ik het afdingen ook een leuk spel. Op een paar momenten heb ik flink onderhandeld. Met een hoop lachen en nee roepen, maar ik zie daar de humor wel van in. Als je ergens wat betaalt, dan wordt het geld op alle koopwaar gedrukt voor geluk....tja de hindoe godsdienst zit vol geheimen...
De souvenirs gauw naar het hotel gebracht en toen was het nog haasten om op tijd in het Koninklijk Paleis te zijn. Ik had zelfs nog een stoeltje op de eerste rij, vlak naast het 30 koppig Gamelan orkest. De legong is een traditionele Balinese dans. Het staat vooral bekend om zijn vingerbewegingen, die heel subtiel zijn. Naast de vingers worden er dan ook nog ingewikkelde voetbewegingen gemaakt. Dan moest je ook nog het gezicht van de dansers in de gaten houden voor de uitdrukkingen.
Ik denk, dan ga ik mooi geklede danseressen zien, maar de eerste dansers die opkwamen, waren toch 2 mannen......, maar uiteindelijk kwamen de danseressen ook nog. Het was echt anderhalf uur genieten.