Maandag 21 maart

Om 9 uur werd ons kleine groepje opgehaald door de gids Jayn en de chauffeur Por. Zij gingen vandaag met ons richting de badplaats Lovina in het noorden van Bali.
Natuurlijk niet zonder een paar tussenstops om het mooie Bali te bekijken. De eerste stop op weg naar Lovina was het Kintamani meer. Een groot meer aan de voet van een vulkaan Gunung Agung. Even verderop kwam er nog een mooi punt met uitzicht op de vulkaan. Ik zag daar aan een boom een vrucht hangen, maar ik had geen idee, wat het was. Ik vroeg het de chauffeur. En wat doet hij: hij klimt direct in de boom en begint de vruchten te plukken. Er zat niet zo heel veel smaak aan, maar ik mocht de chauffeur wel. En nu ik erover nadenk, ik weet nog steeds niet hoe de vrucht heet.(hahaha)
Daarna op weg naar de Besakih tempel op de helling van de vulkaan.. Deze tempel is de grootste hindoeïstische tempel en wordt wel de Moedertempel genoemd. Je komt de tempel binnen via een lange trap. Het complex bestaat uit zo'n 200 gebouwen. Je bent verplicht om een sarong en een sjaal te dragen, maar je moet ook een lokale gids mee. Ook hier waren de voorbereidingen gaande voor de volle maan ceremonie, die de dag erna zou plaatsvinden. 's Morgens was er een grote processie naar zee vertrokken met allerlei offers. Jammer genoeg hadden we dat net gemist. Het was daardoor wel heel druk op het tempelcomplex met veel gelovigen, die rondliepen. Toen we aankwamen, kwam er nog een klein staartje processie voorbij. Wat als eerste op viel, waren de kleuren. Geel, wit, zwart en rood. Inmiddels had ik wel geleerd, dat geel en wit de kleuren waren voor het heilige en het pure. Het vertegenwoordigt de god Shiwa. De kleur zwart behoort tot de god Vishnu en de rode kleur behoort tot de god Brahma (god van het vuur). Deze kleuren komen in het gehele complex voor. Tijdens onze rondleiding kwamen bij een geheel rood complex aan, dan weet je dat dit het complex is voor de god Brahma.
Je mag niet op het terrein van de tempel komen als er diensten zijn, maar je loopt er omheen en dan kan je op sommige punten naar binnen kijken of je mag aan de zijkant staan kijken. Zo kon je dan toch zien hoe zo'n ceremonie in het werk gaat. De torens van de tempel hebben oneven verdiepingen: 1, 3, 11 of 13. Nooit een even getal.
Toen we terugkwamen van onze rondleiding werd er net een offer klaargemaakt. Er stond een groep mensen van alles klaar te leggen. Toen ik dichterbij kwam, zag ik pas wat er lag. Een geslachte buffel....De mensen waren druk bezig van alles omheen aan het liggen. We zagen bloemen, rijst, eend, groente, fruit. De gids legde uit, dat dit meestal met het hele dorp gebeurde. Verder op een tafel ernaast gedeeltes van een varken, maar ook kippen, en weer groente, fruit, bloemen. Het was fascinerend om dit eens te bekijken.
Daarna was het tijd voor de lunch. We kwamen bij een ander uitkijkpunt over het Kintamani meer. Inmiddels hing er een dreigende wolk boven en tegen de tijd, dat wij bij het restaurant kwamen begon het iets te druppen, maar in de verte zagen wij de regenbui al naar beneden komen. Het uitzicht over het meer en de vulkaan waren in 5 minuten tijd compleet verdwenen. Inmiddels zaten wij aan tafel, maar toen het begon te regenen, moest iedereen naar binnen, want het was koud. Het was net 21 graden....Het tropische buitje was na een uur nog niet minder geworden, dus toen toch met een sprintje naar de auto toe en zijn we verder gegaan met onze reis.
Naarmate de auto verder de bergen uit ging en dichter bij de zee kwam, werd het weer beter. De regen zat dus echt in de bergen. Nog 1 stop onderweg gemaakt, want de benzinetank begon behoorlijk leeg te raken, maar geen paniek: langs de kant van de weg kan je gewoon benzine kopen, daar heb je geen tankstation voor nodig. Met een jerrycan, kan je weer een heel eind vooruit. Gewoon met een slangetje en een trechter. Wat doen wij in Nederland toch moeilijk! ;-)
In het hotel werden wij verwelkomd met een welkomstdrankje met de bloem van Bali erin. Daarna nog even wat tijd voor het donker was om even te wandelen. Ik heb even een korte wandeling gemaakt over het strand. Het strand bestond uit zwart lava-zand. Ik werd direct belaagd door de verkopers op het strand. Maar ze stelden zich keurig netjes voor....mijn nieuwe beste vriendin van Lovina was Katie...maar na mijn nee, misschien morgen dan, lieten zij mij met rust. De vissers waren hun buit van de avond aan het bekijken. Na de zonsondergang ben ik samen met Ans en Peter gaan dineren, want het was inmiddels mijn laatste avond op Bali en in Indonesië. De rijsttafel was heerlijk!