Maandag 7 en dinsdag 8 maart

Aangekomen op Jakarta moest ik tot 1.40 uur wachten voordat het vliegtuig naar Ternate vertrok. Met een aantal zijn wij even wat gaan drinken bij Starbucks. Het klinkt stom, maar ik had zo'n zin in een beker warme chocolademelk. Terwijl ik zit te kletsen hoor ik ineens heel hard: Hé José! Daar was mijn U2 vriendin Lia!
Ach ja, koffiedrinken in Nederland lukt niet, laten wij het gezellig in Indonesië doen. Hahahaha
Zij was op weg naar de eclips met een Amerikaanse groep.
Op de luchthaven van Ternate scheidden onze wegen zich. Zij ging verder met haar groep en onze groep ging op weg naar het hotel. Op de luchthaven zag je wel dat de eclips gekte aan het beginnen was. Overal hingen vlaggen, posters noem het maar op. De pers liep rond om te kijken wat er allemaal aan kwam.
Na een klein half uur waren we in het hotel, gelukkig konden we al inchecken. Toch maar even 2 uurtjes geslapen, want ja, ik had toch een nacht gemist. Inmiddels ontstond er wat discussie over de eclipsdag. Ik had nog een optie om naar de plaats Maba te gaan, als het weer niet goed zou zijn op Pulau Moti. Er was inmiddels een eerste update van het weerbericht binnen. Niet lachen: er was kans op bewolking, dus ook kans op regen. Zelfs ik had dat kunnen schrijven.
De discussie ging over lij- en loefzijde van de bergen. De ontwikkeling van de regenbuien, hoe draait de wind, wat zegt de buienradar, nou noem het maar op. Uiteindelijk heb ik gevraagd waar de feitelijke gegevens waren van het meteorologisch instituut. Er waren daar toch contacten????
Toen werd het even heel stil....Ik heb gezegd, dat ik graag wil discussiëren en een beslissing wil nemen, maar dan wel op basis van feiten en niet op diverse theorieën....hoe goed bedoeld ook.
Tja....Bart, Olaf en Willem zouden 's middags naar het meteorologisch instituut gaan bij de luchthaven om deze gegevens op te vragen.
Na de lunch werd er nog een stadstour door Ternate georganiseerd. Als eerste zijn wij bij Fort Oranje geweest. Het bleek, dat het Fort vroeger aan zee lag en de Nederlanders de kust konden bewaken. Inmiddels ligt het wat verder van zee af. Op de eclipsdag was het mogelijk om hier de zonsverduistering te bekijken. Na het fort gingen wij kijken naar de cat burial....ik (en een aantal anderen) vond dat wat vreemd, waarom zouden ze katten begraven. De gids was hier niet helder over. Nou ja, dan gaan we wel even kijken. We werden een huis ingeleid (?) en toen werd het duidelijk....de vrouw van de gouverneur heette Susanne van der Cattet...en er was een kat op haar grafsteen. Kennelijk kon niemand daar de tekst op de grafsteen lezen. Vanwege de kat dacht men, dat er katten begraven waren...tot er een groep Nederlanders langs kwam dan.....;-)
Na Fort Oranje kwam Benteng Tolukko. Een fort van de Portugezen. Er was in ieder geval een prachtig uitzicht. Het verhaal van de gids sneeuwde een beetje onder, omdat Bart en Olaf terug kwamen van het meteorologisch instituut. Nu waren de feiten bekend. De kansen voor Pulau Moti waren gunstig. De vooruitzichten voor Maba waren slechter. Maar besluit over Maba zou pas op dinsdag genomen worden. De boot naar Halmaheira vertrok om 11 uur, dus voor die tijd wilde men nog naar het meteorologisch instituut. Willem stelde voor om dit om 6.30 uur te doen. Wie gaat er mee....toen was het stil. Ik heb gezegd, ik doe het wel.
Na het fort mochten we nog even rondlopen op de lokale markt en ja, daar waren eindelijk de eclips-shirts. Neem maar van mij aan, dat zij een goede omzet hadden....!!! Het diner was aan de overkant van het hotel en wie kwam ik daar weer tegen: Lia! Dat was gezellig. Iedereen lachen...
Vervolgens wilde ze de situatie bespreken rondom de eclips. Nou ja, we spreken Nederlands, dat verstaan die Amerikanen niet... maar ja Lia is geen Amerikaanse. Nou wist ik, dat zij in Ternate bleven, dus ik heb ze maar in die waan gelaten!

Nou ja, zoals gezegd was het dinsdag 8 maart vroeg dag. Samen met Willem, Ilham en Olaf (hij wilde toch graag mee) naar het meteorologisch instituut. Het verhaal was hetzelfde als de dag ervoor. Pulau Moti 25% kans op bewolking, bij Maba was de kans op bewolking 60%. Het besluit is daar ter plaatse gevallen: Maba is geen optie meer, we blijven in Ternate. Wel gevraagd om wat meer mobiliteit voor het geval die ene wolk boven Pulau Moti zou hangen. Willem ging daar mee aan de slag. Om 9.30 uur hadden wij een bijeenkomst belegd in de ontbijtzaal om alles door te spreken. Iedereen ging akkoord, gelukkig. Nog even wat praktische zaken besproken, zoals tijd van vertrek. In het hotel werden wat eclipsbrilletjes uitgedeeld aan het personeel. Ik denk, dat zij op dat moment geen idee hadden, wat een eclips inhield, maar dat mocht de pret niet drukken. Het personeel vond alles leuk. Meteen een groepsfoto gemaakt met het personeel.
Vervolgens op stap over het eiland. We begonnen bij het paleis van de Sultan. De functie van sultan is op het ogenblik vacant. De koning moet nog gekozen worden. Het was druk met groepen, die naar binnen wilden, dus het was wachten. Wie kom ik er weer tegen? Jawel, Lia. Wij weer druk kletsen, maar op een gegeven moment werden wij onderbroken door wat reporters. Lia riep meteen: Jose weet alles....uhmmm o ja? Nou dan maar even een praatje maken: hoe ga je het beleven? wat verwacht je van de eclips? Hoeveel heb je er gezien? Terwijl ik aan het praten was, zag ik overal fotografen toesnellen....de paparazzi van de groep.
Uiteindelijk dan toch paleis in, maar dat was niet zo heel interessant.
Het einde van de rondleiding was ineen zaal met allemaal stoelen. De gedachte was we krijgen een voorstelling van mensen in klederdracht. Maar 1 vrouwtje viel op: heel statig, majestueus. Er had bij aankomst op de luchthaven gestaan,d at een Thaise prinses op bezoek zou komen. Zou dit haar zijn? Carla wilder er op afstappen, maar ik zei, dat kan je beter niet zo direct doen. Ze was het niet met mij eens, maar stapte toch op een andere dame van het gezelschap af. Ze werd direct voorgesteld. Zij kwam terug met het verhaal, dat dit een kleindochter zou zijn van de koning van Thailand? Nou ok, Inmiddels begonnen de mannen in het kleurrijk gezelschap zich voor te stellen. Jammer genoeg spraken zij geen engels. Zij kwamen van Borneo, Kalimantan etc.
Daarna werd er geposeerd. Nou ja, de papparazzi bij ons sprongen er op af.
Ik ook natuurlijk, maar ik bedankte haar en zij kwam op mij af lopen en vragen waar ik vandaan kwam. Ik werd zelfs uitgenodigd om de eclips in het paleis te komen kijken!
De tour werd vervolgd naar Black Stones. Park met allemaal lavasteen. Prachtig uitzicht.
Daarna was het tijd voor lunch aan het strand. Na de lunch even heerlijk gezwommen. Nu hadden wij echt een vakantie gevoel.
Op weg terug nog langs de bomen met kruiden: nootmuskaat, kruidnagel (nog niet in bloei).
Terug in hotel konden wij ons nog even omkleden voor diner. Vlak voor vertrek stonden er allemaal politie agenten voor ons hotel. Wat blijkt: de Thaise prinses dineert in het restaurant naast het hotel.
Wel wat relaxter dan in Nederland. Er wordt vriendelijk gevraagd om aan 1 kant van de streep te blijven. Verder niets...hahaha Jammer genoeg kwam de gids ons halen dus de prinses niet meer gezien. Waar denk je dat de Amerikaanse eclips groep dineerde? Ja, in hetzelfde restaurant als het onze, hahahaha.