Dinsdag 22 maart

Mijn laatste dag in Indonesië is dan toch daar....zucht.....
Maar om het niet af te leren, was het gewoon om 5 uur op, hoor.
Om 6.30 uur zou ons groepje opgehaald worden. Maar ja voor die tijd moest wel de koffer even ingepakt worden. En dat gebeurt zelden: ik had ruimte over in de koffer!
Ver hoefden we niet te lopen voor onze excursie deze ochtend: alleen maar naar het strand.
Daar werden we opgehaald met een boot om op zoek te gaan naar dolfijnen. De zee was heerlijk rustig en het werd langzamerhand wat lichter. En wat al de hele vakantie niet gelukt was, lukte vandaag wel: zonsopkomst!
Een prachtige rode bal kwam net over de bergen om het water te verlichten. Dat was even genieten.
Ik was wel heel benieuwd hoe dit ging lopen, want er waren toch zo'n 20 bootjes met ons op het water. De meesten wachten af op wat komen gaan. Nou ja, het was wel gezellig dobberen.
Ineens ziet onze schipper wat en gaat als een gek varen. Peter en ik waren druk aan het spotten, maar wij zagen het niet hoor. Nou ja, 1 prachtige vliegvis, die over het water schoot.
Na 10 minuten varen kwamen wij bij 4 andere bootjes en ja hoor, daar waren ze. Recht voor ons.
Voor de 4 andere bootjes uitzwemmen. Andere bootjes sloten toen wel vrij snel aan. Ik kreeg toen toch wel even een vervelend gevoel over de situatie. De dolfijnen werden namelijk ingesloten en boten gaven ze niet veel ruimte. Het voelde alsof de dolfijnen echt opgejaagd gingen worden.
Ik wilde dat niet, maar ja op dat moment zit je wel in de boot. Gelukkig hadden de schippers het door en er werd direct ruimte geven en ze waren heel voorzichtig zag ik. Bovendien doken de dolfijnen onder de boten door en gingen ergens anders zwemmen. Onze schipper was wel goed, zag op een andere locatie dolfijnen zwemmen en ging daar naar toe. Wat is dat mooi om te zien, hoe de dieren in vrijheid kunnen zwemmen. Aan hun gedrag te zien vermaakten de dieren zich prima. Op een gegeven moment gingen er een voor een boot zwemmen en hoppa.....sprong hoog de lucht in met een dubbele salto. Wauw! Er kwam overal applaus vandaan. En ja hoor daar was er nog een: salto achterover. Net alsof het dier wilde zeggen: ik wil ook applaus. Tja, die salto's , niet gelukt op de foto, alleen de plons...soms zit het mee, soms zit het tegen.
Nou na een half uurtje gingen we weer terug varen. Wat een leuke ochtend!
Tussen 9 en 10 zou ik opgehaald worden door Kombang om mij naar de luchthaven te brengen. Via Willem van de reisorganisatie had ik wel kunnen regelen, dat ik de toeristische route kreeg. Op het programma stonden de waterval van Gitgit en de Pura Ulun Danu Batur. Dit stond ook op mijn things to do....
Als eerste kwam de waterval van Gitgit. Het is een tweeling waterval. Je moest een stukje wandelen om daar te komen. Nou ja, jullie weten, dat is voor mij geen probleem. Kombang mocht niet mee, alleen een lokale gids. Maar Kombang zei: niet doen: je loopt gewoon het pad af. Zo gezegd zo gedaan. Tot je op een tweesprong staat: wat nu. Ik ben eerst naar beneden gelopen om de waterval te bekijken. Ik liep eerst te ver door, omdat ik de trap niet had gezien. Maar toen ik de trap had, was ik vrij snel waar ik moest zijn. De waterval was prachtig. Bij de waterval stond natuurlijk een tempeltje om het gevaar af te weren. Maar het was geen tweeling waterval.
Terug naar boven en de andere aftakking van het pad gevolgd. En ja hoor, daar was de tweeling waterval. Op dat moment kwam ook net de zon door, dus dat waren hele mooie plaatjes.
Op weg naar de Pura Danu Batur waren op een parkeerplaats apen te zien, dus de gids stopte direct. Ik heb wat foto's gemaakt en daarna gauw weer op weg naar de Pura Ulun Danu Batur.
Pura Ulun Danu Batur ligt in een meer omgeven door de bergen. De tempel is gebouwd voor de godin Danu, godin van het meer. De tempel dankt zijn bekendheid aan de weerspiegeling in het water. Alleen die weerspiegeling was niet zo zichtbaar dankzij de wind. Maar mooi was het wel. Ik heb daar heerlijk een uurtje gewandeld.
Daarna was het tijd voor mijn laatste lunch: nogmaals een Babi Gulin, in een zaakje langs de weg. Toen was het tijd om naar de luchthaven te gaan. Ik kwam daar om 16 uur aan, maar ik kon pas om 17.30 uur inchecken. De lange reis naar huis was begonnen. Om 20 uur was de vlucht naar Jakarta en daar de overstap naar Amsterdam. De vlucht was volgeboekt, dus geen luxe plaats in het vliegtuig deze keer. Maar goed, dat ze de laatste film van Star Wars hadden en drie delen van de Hunger Games. Al heb ik het laatste deel nog niet af gezien, want de films werden een uur voor aankomst stil gezet. Nou ja....
Ik had een stoel aan het raam, dus ik had 's nachts wel een goed zicht op de volle maan. Keurig op tijd kwam het vliegtuig in Amsterdam aan. Koffer was ook meegekomen en zelfs de trein reed op tijd. Ik kwam om 7.30 uur aan en om 9.15 was ik alweer in Krimpen. Na de lunch (wat is dat lekker een boterham met ham, geen rijst!) toch maar 2 uur gaan slapen na 40 uur wakker geweest te zijn.